တစ္ခ်ိန္က ဂႏၶာရတိုင္းေခၚ ယေန႔ ပါကစၥတန္၊ အာဖဂန္နစ္စတန္၊ တာကစၥတန္
၊ ေယာနကတိုင္းေခၚ တူရကီ ႏွင့္ ဂရိႏိုင္ငံမ်ားအထိ
ဗုဒၶသာသနာေတာ္ၾကီး၏ ေရာင္၀ါသည္ ထြန္းလင္းေတာက္ပခဲ့ေသာ္လည္း
ယေန႔အခ်ိန္အခါတြင္
အဆိုပါေဒသမ်ား၌ ေပ်ာက္ကြယ္သြားခဲ့ေလျပီ။ ျမတ္ဗုဒၶသာသနာ၏ ေပၚထြန္းရာေျမ
အျဖစ္ အသိမွတ္ျပဳထားၾကသည့္ ယေန႔ အိႏၵိျပည္ၾကီး၌ပင္
ဗုဒၶဘာသာ၏အခန္းက႑ ေပ်ာက္ကြယ္သြားခဲ့သည္မွာ ႏွစ္ေပါင္း ရာခ်ီ၍ပင္ရွိခဲ့ေလျပီ
။ ယင္းကဲ့သုိ႔ ဗုဒၶသာသနာေတာ္ၾကီး ကြယ္ပသြားခဲ့ရျခင္းတြင္ အျခားဘာသာ၀င္တို႔၏
ၾကီးစိုးလြမ္းမိုးလာမႈတို႔ႏွင့္ ေခတ္အလိုက္ အုပ္ခ်ဳပ္သူ အစိုးရမင္းတို႔၏
သာသနာျပဳပုဂၢိဳလ္မ်ားအေပၚတြင္ ဖိႏွိပ္မႈမ်ားေၾကာင့္ဟု ဆိုႏိုင္ေသာ္လည္း သာသနာျပဳ
ရဟန္းသံဃာေတာ္မ်ား၏ လုပ္ေဆာင္ခ်က္ အားနည္းမႈမ်ားမွာလည္း
အဓိကအခန္းက႑မွ ပါ၀င္ေနသည္ကို ေမ႔ထား၍ မရႏိုင္ေပ။
သာသနာသက္တမ္း ႏွစ္ငါးေထာင္အနက္ ယခုအခါတြင္ သက္တမ္း
ထက္၀က္ေက်ာ္လာခဲ့ျပီျဖစ္ေသာ္လည္ း ဗုဒၶဘာသာေပၚထြန္းခဲ့ရာ အိႏၵိယေျမေပၚတြင္
သာသနာႏွစ္ ငါးရာေက်ာ္ခန႔္မွစ၍ သီလ သမာဓိႏွင့္ ျပည္စံုၾကသည့္
ရဟန္းေကာင္းမ်ား ရွားပါးလာျပီး ဒုႆီလ ရဟန္းဆိုးတို႔၏ လႊမ္းမိုးမႈမ်ားျဖစ္လာခဲ့သည္။
သီလ သမာဓိႏွင့္ ျပည္စံုေတာ္မူၾကသည့္ ရဟန္းေကာင္းတို႔၏ အေရတြက္မွာ
နည္းပါးသေလာက္ ၄င္းတို႔၏ မိမိတရားကိုသာ မိမိတို႔ဘာသာ က်င့္သံုးေနၾကျပီး
ပတ္၀န္းက်င္ကို လ်စ္လ်ဴရႈမႈတို႔ေၾကာင့္ သာမန္လူအသိုင္းအ၀ိုင္းကို မစည္းရံုးႏိုင္သလို
တရားေတာ္ အစစ္အမွန္မ်ား ထိုသာမန္လူအသိုင္းအ၀ိုင္းအတြင္း
ထိုးေဖာက္၀င္ေရာက္ေအာင္ လုပ္ေဆာင္ႏိုင္မႈ အင္အားမွာလည္း နည္းပါးလာသည္။
ကိုယ္ပိုင္ယဥ္ေက်းမႈတစ္ခုက လူအသိုင္းအ၀ိုင္းအတြင္း ထိုးေဖာက္ႏိုင္ေအာင္
မစြမ္းေဆာင္ႏိုင္ခဲ့ေသာ္လည္းေကာ င္း အျခားဘာသာယဥ္ေက်းမႈ၏ လႊမ္းမိုးမႈကို
ခံထားရေသာ္လည္းေကာင္း ဘာသာ လူမ်ိဳးတစ္ခု၏ ေရရွည္ရပ္တည္ႏိုင္ေရးမွာ
မျဖစ္ႏိုင္ေပ။ ဗုဒၶဘာသာသည္ အိႏၵိယျပည္ၾကီးတြင္ ေပၚထြန္းခဲ့သည္ မွန္ေသာ္လည္း
ဗုဒၶဘာသာ၏ လူမႈဆက္ဆံေရး ယဥ္ေက်းမႈမ်ားမွာ ဟိႏၵဴဘာသာ၏လႊမ္းမိုးမႈကို
မေက်ာ္လႊားႏိုင္ခဲ့ေပ။ ယင္းကဲ့သို႔ ဗုဒၶဘာသာ၏ ယဥ္ေက်းမႈမ်ားကို
ကိုယ္ပိုင္ယဥ္ေက်းမႈတစ္ခုအျဖစ္ ရပ္တည္ျပီး မက်င့္သံုး
မတည္ေဆာက္ႏိုင္ခဲ့ျခင္းေၾကာင့္ ဗုဒၶဘာသာ၀င္တုိ႔၏ ယဥ္ေက်းမႈမ်ားသည္
ဟိႏၵဴဘာသာ၀င္တို႔၏ ယဥ္ေက်းမႈဓေလ့ထံုးစံတို႔အၾကား၌
လြယ္ကူစြာ ေရာေႏွာ ေျပာက္ကြယ္သြားခဲ့ရေလသည္။
ထို႕ေၾကာင့္ ရဟန္းေတာ္မ်ားအေနျဖင့္လည္း ဗုဒၶတရားေတာ္မ်ားကို ကိုယ္တိုင္လည္း
က်င့္သုံးသကဲ့သို႕ လူေတြ ဒကာ ဒကာမမ်ားကိုလည္း သိနားလည္ရန္ အထူးပင္
အားစိုက္သင့္လွေပသည္။
လူေတြ ဒကာ ဒကာမမ်ားအေနနဲ႕လည္း ဗုဒၶတရားေတာ္မ်ားကို ကိုယ္တိုင္ က်င့္သုံးလိုက္နာယုံမွ်မက မိမိတို႕၏ ေနာက္မ်ိဳးဆက္မ်ားကို ျပန္လည္ျဖန္႕ေ၀ေပးရန္ တာ၀န္ရွိလွပါသည္။
အဲဒါမွာလည္း ဗုဒၶသာသနာကို သာသနာျပဳရာ ေရာက္ေပသည္။
၊ ေယာနကတိုင္းေခၚ တူရကီ ႏွင့္ ဂရိႏိုင္ငံမ်ားအထိ
ဗုဒၶသာသနာေတာ္ၾကီး၏ ေရာင္၀ါသည္ ထြန္းလင္းေတာက္ပခဲ့ေသာ္လည္း
ယေန႔အခ်ိန္အခါတြင္
အဆိုပါေဒသမ်ား၌ ေပ်ာက္ကြယ္သြားခဲ့ေလျပီ။ ျမတ္ဗုဒၶသာသနာ၏ ေပၚထြန္းရာေျမ
အျဖစ္ အသိမွတ္ျပဳထားၾကသည့္ ယေန႔ အိႏၵိျပည္ၾကီး၌ပင္
ဗုဒၶဘာသာ၏အခန္းက႑ ေပ်ာက္ကြယ္သြားခဲ့သည္မွာ ႏွစ္ေပါင္း ရာခ်ီ၍ပင္ရွိခဲ့ေလျပီ
။ ယင္းကဲ့သုိ႔ ဗုဒၶသာသနာေတာ္ၾကီး ကြယ္ပသြားခဲ့ရျခင္းတြင္ အျခားဘာသာ၀င္တို႔၏
ၾကီးစိုးလြမ္းမိုးလာမႈတို႔ႏွင့္
သာသနာျပဳပုဂၢိဳလ္မ်ားအေပၚတြင္ ဖိႏွိပ္မႈမ်ားေၾကာင့္ဟု ဆိုႏိုင္ေသာ္လည္း သာသနာျပဳ
ရဟန္းသံဃာေတာ္မ်ား၏ လုပ္ေဆာင္ခ်က္ အားနည္းမႈမ်ားမွာလည္း
အဓိကအခန္းက႑မွ ပါ၀င္ေနသည္ကို ေမ႔ထား၍ မရႏိုင္ေပ။
သာသနာသက္တမ္း ႏွစ္ငါးေထာင္အနက္ ယခုအခါတြင္ သက္တမ္း
ထက္၀က္ေက်ာ္လာခဲ့ျပီျဖစ္ေသာ္လည္
သာသနာႏွစ္ ငါးရာေက်ာ္ခန႔္မွစ၍ သီလ သမာဓိႏွင့္ ျပည္စံုၾကသည့္
ရဟန္းေကာင္းမ်ား ရွားပါးလာျပီး ဒုႆီလ ရဟန္းဆိုးတို႔၏ လႊမ္းမိုးမႈမ်ားျဖစ္လာခဲ့သည္။
သီလ သမာဓိႏွင့္ ျပည္စံုေတာ္မူၾကသည့္ ရဟန္းေကာင္းတို႔၏ အေရတြက္မွာ
နည္းပါးသေလာက္ ၄င္းတို႔၏ မိမိတရားကိုသာ မိမိတို႔ဘာသာ က်င့္သံုးေနၾကျပီး
ပတ္၀န္းက်င္ကို လ်စ္လ်ဴရႈမႈတို႔ေၾကာင့္ သာမန္လူအသိုင္းအ၀ိုင္းကို မစည္းရံုးႏိုင္သလို
တရားေတာ္ အစစ္အမွန္မ်ား ထိုသာမန္လူအသိုင္းအ၀ိုင္းအတြင္း
ထိုးေဖာက္၀င္ေရာက္ေအာင္ လုပ္ေဆာင္ႏိုင္မႈ အင္အားမွာလည္း နည္းပါးလာသည္။
ကိုယ္ပိုင္ယဥ္ေက်းမႈတစ္ခုက လူအသိုင္းအ၀ိုင္းအတြင္း ထိုးေဖာက္ႏိုင္ေအာင္
မစြမ္းေဆာင္ႏိုင္ခဲ့ေသာ္လည္းေကာ
ခံထားရေသာ္လည္းေကာင္း ဘာသာ လူမ်ိဳးတစ္ခု၏ ေရရွည္ရပ္တည္ႏိုင္ေရးမွာ
မျဖစ္ႏိုင္ေပ။ ဗုဒၶဘာသာသည္ အိႏၵိယျပည္ၾကီးတြင္ ေပၚထြန္းခဲ့သည္ မွန္ေသာ္လည္း
ဗုဒၶဘာသာ၏ လူမႈဆက္ဆံေရး ယဥ္ေက်းမႈမ်ားမွာ ဟိႏၵဴဘာသာ၏လႊမ္းမိုးမႈကို
မေက်ာ္လႊားႏိုင္ခဲ့ေပ။ ယင္းကဲ့သို႔ ဗုဒၶဘာသာ၏ ယဥ္ေက်းမႈမ်ားကို
ကိုယ္ပိုင္ယဥ္ေက်းမႈတစ္ခုအျဖစ္ ရပ္တည္ျပီး မက်င့္သံုး
မတည္ေဆာက္ႏိုင္ခဲ့ျခင္းေၾကာင့္ ဗုဒၶဘာသာ၀င္တုိ႔၏ ယဥ္ေက်းမႈမ်ားသည္
ဟိႏၵဴဘာသာ၀င္တို႔၏ ယဥ္ေက်းမႈဓေလ့ထံုးစံတို႔အၾကား၌
လြယ္ကူစြာ ေရာေႏွာ ေျပာက္ကြယ္သြားခဲ့ရေလသည္။
ထို႕ေၾကာင့္ ရဟန္းေတာ္မ်ားအေနျဖင့္လည္း ဗုဒၶတရားေတာ္မ်ားကို ကိုယ္တိုင္လည္း
က်င့္သုံးသကဲ့သို႕ လူေတြ ဒကာ ဒကာမမ်ားကိုလည္း သိနားလည္ရန္ အထူးပင္
အားစိုက္သင့္လွေပသည္။
လူေတြ ဒကာ ဒကာမမ်ားအေနနဲ႕လည္း ဗုဒၶတရားေတာ္မ်ားကို ကိုယ္တိုင္ က်င့္သုံးလိုက္နာယုံမွ်မက မိမိတို႕၏ ေနာက္မ်ိဳးဆက္မ်ားကို ျပန္လည္ျဖန္႕ေ၀ေပးရန္ တာ၀န္ရွိလွပါသည္။
အဲဒါမွာလည္း ဗုဒၶသာသနာကို သာသနာျပဳရာ ေရာက္ေပသည္။
No comments:
Post a Comment